Ouders herkennen het: als kinderen vragen aan je stellen, en jij als ouder bepaalde gespreks-onderwerpen ontwijkt, dan ontstaat er al gauw een ongemakkelijke situatie. Je kind blijft terugkomen op het onderwerp, of gaat het juist krampachtig ontwijken. En als zo’n onderwerp écht ergens over gaat, dan kan zo’n kind dat jaren met zich meedragen. Het is ook niet ondenkbaar dat zo’n onbespreekbaar onderwerp de onderlinge band beschadigt. Als ouder heb jij immers de toon gezet dat niet alles bespreekbaar is, maar je verwacht dat wél van jouw kind?!

Niet tijdens werktijd
In de grote mensen wereld werkt het niet veel anders. Door onderwerpen te ontwijken worden het beladen onderwerpen. De ouders die wij kennen gaan over het algemeen redelijk bewust om met dit fenomeen. Hoe kan het dan gebeuren dat diezelfde ouders, als ze in het dagelijks leven bijvoorbeeld politicus zijn, er tijdens werktijd andere ‘omgangsvormen’ op nahouden?

Keulen
Een van de onderwerpen die door ‘ontwijkerij’ een beladen onderwerp werd is het oud-en-nieuw drama in Keulen. Een dramatische gebeurtenis, eerst en vooral voor de slachtoffers. Een gebeurtenis met een grote impact op onze samenleving in zijn geheel. Een onderwerp dat door velen, bewust of onbewust, hoorbaar of onderhuids, verbonden wordt met onder andere het vluchtelingen vraagstuk.

Rond het Keulen-drama gebeurde iets dat we onlangs ook weer in de Johan Derksen discussie zagen gebeuren: velen hebben er een mening over en velen, waaronder onze premier, jongleren met de feiten als waren het hete aardappels.

In een artikel van Mayke Blok van De Correspondent over dat oud-en-nieuw-drama in Keulen staan feiten waar wij in in andere media met een vergrootglas naar hebben gezocht. Wij willen u die feiten niet onthouden. Wij weten namelijk, net als de ouders onder u, wat er gebeurt als feiten niet bespreekbaar zijn.

<Bron: Mayke Blok, De Correspondent>

• 1.215 slachtoffers hebben zich gemeld.
• 487 van hen deden aangifte van seksueel geweld
  • variërend van seksueel getinte opmerkingen, tot aanranding en verkrachting.
• De politie onderzoekt 21 gevallen van verkrachting en pogingen daartoe.
  • (“De verkrachtingen betreffen geen penetratie met geslachtsdelen, maar penetratie van de genitaliën met de vingers, dat volgens de Duitse wet ook onder verkrachting valt.” legt Ulrich Bremer, openbaar aanklager in Keulen, uit.)
• Tenminste 130 jonge mannen hebben vrouwen beroofd en aangerand.
• 31 van hen zijn geïdentificeerd als verdachte van seksueel geweld.

De meerderheid van de 130 verdachten is in Duitsland aangekomen in 2015.

Van de verdachten komen er:

• 42 uit Marokko (32,3%)
• 39 uit Algerije (30%)
• 17 uit Irak (13%)
• 9 uit Syrië (6,9%)
• 7 uit Duitsland (5,4%)
• 2 uit Tunesië (1,5%)
• 2 uit Libanon (1,5%)
• 2 uit Libië (1,5%)
• 9 verdachten (7,17%) komen uit Afghanistan, Montenegro, Iran, Eritrea, India, Egypte, Hongarije, Spanje en Albanië.
• Van 1 verdachte (0,78%) is de nationaliteit onbekend.

Volgens openbaar aanklager Ulrich Bremer plegen Noord-Afrikaanse nieuwkomers vaker misdaden dan asielzoekers uit oorlogsgebieden: 40 procent van de Noord-Afrikanen in Keulen pleegt een misdaad in het eerste jaar in Duitsland. Onder Syriërs is dit 0,5 procent.

<einde citaat>