DNB deed onderzoek naar het gedrag van en de cultuur onder bestuurders van financiële instellingen, en schuwt het dit keer niet om met pittige conclusies naar buiten te komen:

• Dominantie van de voorzitter / RvB als gevolg van: 
• – sterke persoonlijkheid (de wil van één persoon is wet); 
• – harde communicatiestijl; 
• – superieure kennis en informatievoorsprong bij RvB; 
• – gepercipieerde overlevingsdrang en urgency; 
• – voorzitter geeft bij aanvang vergadering eerst eigen mening…

• Schijnfaciliteren: 
• de voorzitter laat weliswaar iedereen aan het woord, maar eindigt met sterk bepalende (afwijkende) eigen visie en laat de inbreng van anderen daarmee alsnog buiten beschouwing…

• Rol- en taakverdeling binnen RvB en/of RvC en/of tussen RvB en RvC in het kader van het besluitvormingsproces is niet helder (soms met inbegrip van groep/aandeelhouder/adviseurs)

• Risico’s en/of belangen van stakeholders worden onvoldoende in kaart gebracht, tegen elkaar afgewogen en/of (zichtbaar) meegenomen in het besluit…

• Opportunistisch afwijken van strategie of organisatie-doelstellingen…

• Door onvoldoende aandacht voor gedragspatronen en groepsdynamiek blijft risicovol gedrag bestaan.

Wat de oorsprong is van de vele ‘ongelukken’ die zich de voorbije jaren in de financiële sector voltrokken hebben lijkt ons hiermee een stuk duidelijker. Vorm uzelf, desgewenst, een oordeel: U download het hele rapport hier.