“We zijn gelukkiger en tegelijk depressiever dan ooit”
Dat is de titel die filosoof en psychiater Damiaan Denys gaf aan zijn artikel op Brainwash.nl.
“We zijn gelukkiger dan ooit en tegelijk ook depressiever dan ooit. Nederland staat bovenaan de lijstjes van gelukkigste landen ter wereld, onze levenskwaliteit is beter dan ooit en we zijn nog nooit zo rijk geweest. Tegelijkertijd gaan jaarlijks een miljoen mensen in behandeling voor psychische klachten.”
Waar gaat het mis?
“We zijn het vermogen verloren om het lijden te omarmen. Met onze rijkdom en technologie hebben we een maatschappij geschapen die op korte termijn heel aangenaam lijkt en ons van alle gemakken voorziet, maar ons mentaal ongezond maakt. Dat is iets dat we ons niet realiseren.”
[deze link brengt u naar het artikel dat de bron én de aanleiding is voor deze Wow! blogpost]
‘Voortschrijdend’ inzicht?
In 2012 lazen we een onderzoek van MIT Professor Sherry Zimmerman Turkle die 15 jaar onderzoek én haar conclusies deelde:
‘ongedeelde aandacht, dát is waar mensen nu behoefte aan hebben.’
Als Denys zegt “een maatschappij geschapen die… ons mentaal ongezond maakt” dan zou je uit Turkle’s onderzoek kunnen afleiden dat we de gevolgen, die zij duidt, wél onderkennen maar dat we Denys kennelijk nodig hebben om de verbanden te leggen.
De publicatie van Turkle in 2012 sloeg bij ons in als de spreekwoordelijke bom. De impact zat hem niet zozeer in de inzichten en zelfs niet in de conclusie. Het zat meer in de vooruitblik, in de maatschappelijke impact en -gevolgen die hetgeen zij duidt zou gaan hebben.
Turkle sprak over gevoelens die de door haar geïnterviewden ervoeren:
“Angst en verlatenheid”, “Verslaafd aan ‘hoop’”, “Noodgeval! Ik voel!”
‘Voer voor psychologen’ meenden wij na het lezen van Turkle’s inzichten. Maar, de reclamejongens en -meisjes (b)lijken in dezen sneller te reageren dan de hulpverleners:
‘Ongedeeld aandacht’ als aankoopargument
Anno nu zien we TV spotjes, waaronder die van een koffiemerk, een theeproducent en een telecombedrijf, die in het ‘ongedeelde aandacht’ gat duiken:
‘ben je er weer?’ zegt een jonge dochter tegen haar moeder, in de TV-spot van een telecombedrijf. Een koffie-moeder schakelt de Wi-Fi-router in huis uit om haar kids naar de keukentafel te bewegen. ‘Wil je één dag je telefoon uitzetten?’ vraagt een jonge dochter aan haar moeder in een tv-reclame van een thee-merk …
De reclamejongens gaan de psychologische, en maatschappelijke, gevolgen niet ondervangen. Zij zien vooral verkoop-kansen.
Causale verbanden, en wat doe je daarmee?
Bij Wow! zien we veel meer dan die ‘verkoopkans’: Wij zien zorgwekkende statistieken over zelfdoding onder jongeren. We zien de statistieken over burn-out onder jongeren zorgwekkend groeien.
In 2017 maakten 1 917 mensen een einde aan hun leven, 23 meer dan in 2016. Het aantal zelfdodingen onder mensen van 10 tot 20 jaar nam toe van 48 in 2016 tot 81 in 2017.
Terwijl reclamejongens zien dat ‘ongedeelde aandacht’ verkoopt vragen wij ons af;
Wat kunnen wij als Wow! coöperatief, zónder winstoogmerk, voor jong en oud betekenen?
Er is meer dan ‘zenden’!
Wij zien zowel in de private sector als ook in de publieke sector een (communicatie) cultuur waarin ‘zenden’ centraal staat. Als het echt en oprecht gaat om mensen helpen, én ‘binnen en buiten te verbinden’, dan zal zenden plaats moeten maken voor dialogen. Echt en oprecht, empathie-rijk en compassie-vol, relaties aangaan.
Hoe? We helpen u (en uw organisatie) daar graag bij! [Contact Wow!]
Linkjes en achtergrondinformatie:
Print
Email
